Mundart aus dem Banat

Mei Mottersproch

Viel Sproche gibt´s in unsrem Land,
e jedi is mer recht;
sie sin mer alli gut bekannt,
doch kani klingt mer echt.
Am liebschte unner alli noch:
Is mir halt doch mei Mottersproch.

Mei Motter hat se mich gelehrt,
drum is se mer so lieb;
un wer sei Mottersproch net ehrt,
Is schlechter als e Dieb!
Drum red un schreib ich immer noch
Es liebscht in meiner Mottersproch!

 

So fein wie Hochdeitsch is se net,
un is aa net so zart;
doch steh ich gut devor un wett:
Sie is vun beschter Art!
Drum hal ich iwer alles hoch:
Mei liewi schwowischi Mottersproch!
Jörg von der Schwalm

 

 

De Moralapostl

Wer thorgelt so spot noch dorch Nacht un G´witter?,
nenn m´r ´n Hansi, der holt noch paar Litter.
Kaum is er weg, dort niwer zum Ion,
do kummt er ach schun mit dem schweere Demion,
Er wacklt un stolpert, mer maant, dass er fallt,
er richt sich aber uf un gleich er ach lallt:

„Salutos“, do sein ich, de Kruk der war voll,
doch fand ich des Schleppe gar nit so toll.
De Kruk is dron Schuld das ich thorgel, war er doch so schwer,
drum hun ich devun gsoffe, jetz is er halb leer.
For eich is awer a genuch noch do,
dir seid doch schun „kaputos“, is des nit so?

Wann´s ums Saufe gang is war er immer bereit,
ka Wech war ihm do devor zu weit.
Bezikl fahre hot er nie kennt,
wie a Windhund is er awer gerennt.
Vun am Dorfend zum anre, war ihm nit zu weit,
Hauptsach was trinke, do war er noch gscheit!?

Als Steckepherd des Rechne un Dichte,
do hot m´r noch was kenne mit´m richte.
Debei hot er aach efters mol gschlof,
wann er a voll war, war er doch nit doof.
Gedicht hot er vor Bälle, Fasching und Kerweih,
is des jetz wirklich alles vorbei?

 

Seit a paar Johr, do is er jetz trucke,
tut wedder Wein, oder Racky noch schlucke.
Er maant sogar, de Racky tät stinke,
tut kräftich nun mit dem Zeigefinger winke.
Versucht immer widder die Anre zu mahne,
wie schlecht des Gsiffs sei, des kann mer nit ahne!

„Alkoholfrei“ er beim Kellner bestellt,
wann er sich zu de Anre gesellt.
Die kenne des awer gar nit glaawe,
sie mohne dabei gar, dass se traame.
Alkoholfrei?, de Hansi?, is er es doch?,
der hot doch gsoffe, immer wie a Loch.

Grieße tut er jetz iwer´s Internet,
do demit hot er gar ke Gfret.
Awer ach do kann m´r dann lese,
wie schlecht de Alkohol doch sei gewese.
Er behaupt sogar, des Gsiffs des macht alt,
bevor m´r so alt werd..., do sei man schun kalt.

Ja so änre sich halt die Leit in unsrer Zeit,
maane debei noch, sie wäre jetzt gscheit.
Vergesse zu gern, wie´s frieher mol war,
wie se so oft in de Grawe sein gfall.
Wo des Ganze passiert ist, des wollt´r wohl wisse,
soviel sei verrot, in de Hecke hot gelee ´m „Hansi“ sei Taufkisse.
Jetz wohnt er in Deitschland, dem scheene Schwarzwald,
Alles Gute, „Hansi“, un werd noch recht alt!

Helmut Schlauch

 

 

Kindergsätzle

Des is de Daume
Der schidelt die Praume
Der rafft se zam
Der trot se hom
Un der Kloni fresst se alli zam.

Geh mer was verzehle
Vun die langi Ehle
Vun die korzi Woche
Han mer nix zu koche
Nor Hundefleisch un Katzefleisch
Un des sin lauter Knoche.

 

Djieh, Schimmel, djieh
Dreck bis an die Knie
Morje gemer Hawr dresche
Kriet de Schimmel Dreck zu fresse
Djieh, Schimmel, djieh.

Hott, Rossel, hott
Jetzt fohr mer in die Stadt
Um e Lowl Brot
Um e Leffel Salz
Um e Teppl Schmalz
Um e Seidl Millichrohm
Morje fohr mer wider hom.

 

 

Neujahrssprüche von Kindern

Ich bin e kleene Keenich
gib mer net so wenich
losst mich net so lang do stehn
ich muss e Haisl weiter gehen.

 

Knick knack knei
wann der mer was gin wollt gibt es glei
ich bin net vun dou un net vun dort
ohne e Geld geh ich net fort.
Der Wunsch is aus
de Euro raus.

A Stickl Zucker zum naschen
e Kreizer in mei Taschen.

 

 

Neujahrsspruch Erwachsene

Ich winsch Eich vill Glick im neie Johr,
langes Lewe, Gsundheit,
Frieden und Einichkeit
un nach dem Tod, die ewige Glückseelichkeit.

 

 

 

Bauernregeln aus dem Banat

Gsieht an Lichtmeß de Dachs sei Schatte,
noo dauert de Winter noch sechs Woche.

Matheis brechts Eis
hat er kans, no macht er ons.

 

Is de Mai kiehl un nass
Fillt’s em Bauer Scheier un Faß.

An Maria Geburt fliee die Schwalme furt
An Maria Nam’ kumme se wider hom.