De Moralapostl
Wer thorgelt so spot noch dorch Nacht un G´witter?, nenn m´r ´n Hansi, der holt noch paar Litter. Kaum is er weg, dort niwer zum Ion, do kummt er ach schun mit dem schweere Demion, Er wacklt un stolpert, mer maant, dass er fallt, er richt sich aber uf un gleich er ach lallt:
„Salutos“, do sein ich, de Kruk der war voll, doch fand ich des Schleppe gar nit so toll. De Kruk is dron Schuld das ich thorgel, war er doch so schwer, drum hun ich devun gsoffe, jetz is er halb leer. For eich is awer a genuch noch do, dir seid doch schun „kaputos“, is des nit so?
Wann´s ums Saufe gang is war er immer bereit, ka Wech war ihm do devor zu weit. Bezikl fahre hot er nie kennt, wie a Windhund is er awer gerennt. Vun am Dorfend zum anre, war ihm nit zu weit, Hauptsach was trinke, do war er noch gscheit!?
Als Steckepherd des Rechne un Dichte, do hot m´r noch was kenne mit´m richte. Debei hot er aach efters mol gschlof, wann er a voll war, war er doch nit doof. Gedicht hot er vor Bälle, Fasching und Kerweih, is des jetz wirklich alles vorbei?
|
Seit a paar Johr, do is er jetz trucke, tut wedder Wein, oder Racky noch schlucke. Er maant sogar, de Racky tät stinke, tut kräftich nun mit dem Zeigefinger winke. Versucht immer widder die Anre zu mahne, wie schlecht des Gsiffs sei, des kann mer nit ahne!
„Alkoholfrei“ er beim Kellner bestellt, wann er sich zu de Anre gesellt. Die kenne des awer gar nit glaawe, sie mohne dabei gar, dass se traame. Alkoholfrei?, de Hansi?, is er es doch?, der hot doch gsoffe, immer wie a Loch.
Grieße tut er jetz iwer´s Internet, do demit hot er gar ke Gfret. Awer ach do kann m´r dann lese, wie schlecht de Alkohol doch sei gewese. Er behaupt sogar, des Gsiffs des macht alt, bevor m´r so alt werd..., do sei man schun kalt.
Ja so änre sich halt die Leit in unsrer Zeit, maane debei noch, sie wäre jetzt gscheit. Vergesse zu gern, wie´s frieher mol war, wie se so oft in de Grawe sein gfall. Wo des Ganze passiert ist, des wollt´r wohl wisse, soviel sei verrot, in de Hecke hot gelee ´m „Hansi“ sei Taufkisse. Jetz wohnt er in Deitschland, dem scheene Schwarzwald, Alles Gute, „Hansi“, un werd noch recht alt! Helmut Schlauch
|
Kindergsätzle
Des is de Daume Der schidelt die Praume Der rafft se zam Der trot se hom Un der Kloni fresst se alli zam.
Geh mer was verzehle Vun die langi Ehle Vun die korzi Woche Han mer nix zu koche Nor Hundefleisch un Katzefleisch Un des sin lauter Knoche.
|
Djieh, Schimmel, djieh Dreck bis an die Knie Morje gemer Hawr dresche Kriet de Schimmel Dreck zu fresse Djieh, Schimmel, djieh.
Hott, Rossel, hott Jetzt fohr mer in die Stadt Um e Lowl Brot Um e Leffel Salz Um e Teppl Schmalz Um e Seidl Millichrohm Morje fohr mer wider hom.
|